
განაყოფიერება (განაყოფიერება)
რა არის განაყოფიერება? მიკროინექციიდან მე-16 საათში ჩატარებული მიკროსკოპული შეფასებით, წარმატებით განაყოფიერებული კვერცხუჯრედები გამოიყოფა სხვა კვერცხუჯრედებისგან. წარმატებით განაყოფიერებული კვერცხუჯრედები მიკროსკოპის ქვეშ ქმნიან ორ ბირთვს (2PN).

ფიგურა 1

სურათი 2

სურათი 3

სურათი 4
(Ფიგურა 1)
არ შეინიშნება ბირთვები კვერცხუჯრედებში, სადაც განაყოფიერება არ ხდება (0 ბირთვი; 0 PN)
(სურათი 2)
პრობლემური განაყოფიერებული კვერცხუჯრედები შეიძლება გამოირჩეოდეს როგორც ერთი ბირთვი (1 PN) (სურათი 3) ან სამი ბირთვი (3 PN) (სურათი 4) მიკროსკოპით შეფასებისას.
(სურათი 4)
ჩვენს ცენტრში , ჩვენი განაყოფიერების მაჩვენებელი სპერმის სპერმის გამოყენებით არის 75-80% , ხოლო ჩვენი განაყოფიერების მაჩვენებელი TESE სპერმის გამოყენებით არის დაახლოებით 55-60%.
რა ასაკამდე შეიძლება IVF-ის გამოყენება?
IVF მკურნალობა შეიძლება გამოყენებულ იქნას 45 წლამდე შესაბამის შემთხვევებში. თუმცა, 40 წლის შემდეგ უნდა იყოს ცნობილი, რომ დაორსულების შანსი როგორც თავისთავად, ისე ინ ვიტრო განაყოფიერებით მცირდება და ნაყოფის ორსულობის დაკარგვის რისკი იზრდება გამომუშავებული კვერცხუჯრედის ქრომოსომული მგრძნობელობის გაზრდის გამო. საკვერცხის რეზერვის შემცირება.
წინასწარი იმპლანტაციის გენეტიკური სკრინინგის (PGS) მეთოდით, გენეტიკური სკრინინგი შეიძლება ჩატარდეს 38 წელზე უფროსი ასაკის ქალებში ემბრიონის საშვილოსნოში გადატანამდე აღებული უჯრედების ნიმუშებზე და შეიძლება გამოვლინდეს ნორმალური ქრომოსომული სტრუქტურის მქონე ემბრიონები. ამგვარად, ასაკთან დაკავშირებული ნეგატივი აღმოიფხვრება და ცოცხალი შობადობის მაჩვენებელი ემბრიონის გადატანით დაახლოებით 50%-ს აღწევს, რაც ნორმად ითვლება.
რამდენი დრო სჭირდება სინჯარის ბავშვის მკურნალობას?
ჩვენი პაციენტების პირველადი შეფასების შემდეგ ჩვენ ვადგენთ პერსონალიზებულ მკურნალობის პროტოკოლს თითოეული პაციენტის ინდივიდუალური მახასიათებლების, ასაკისა და საკვერცხის რეზერვის მიხედვით. ამ მიზეზით, ზოგიერთ პაციენტს პრემენსტრუალური პერიოდის განმავლობაში შეიძლება დასჭირდეს მედიკამენტების გამოყენება წამლის მკურნალობის პროტოკოლის ფარგლებში, რომელიც მათთვის შესაფერისია.
ინ ვიტრო განაყოფიერების მკურნალობას მენსტრუაციის შემდეგ დაახლოებით 2-2,5 კვირა სჭირდება. ორსულობის სტატუსის გაგება ასევე შესაძლებელია კვერცხუჯრედის აღების დღიდან 2 კვირის შემდეგ ჩატარებული სისხლის ორსულობის ტესტით.
ზრდის თუ არა კიბოს რისკს IVF მკურნალობისას გამოყენებული ჰორმონული პრეპარატები? აქვს თუ არა ამ წამლებს გვერდითი მოვლენები?
არ არის გაზრდილი კიბოს რისკი (საშვილოსნო, სარძევე ჯირკვალი, საკვერცხე) IVF მკურნალობის დროს გამოყენებული მედიკამენტების მიხედვით. საკვერცხეების გადაჭარბებული სტიმულაცია (ჰიპერსტიმულაცია-OHSS) ყველაზე მნიშვნელოვანი რისკია. სიფრთხილის ზომების გამო, რომელიც ჩვენ მივიღეთ ამ კუთხით ბოლო წლებში, აღარ ვხედავთ მძიმე OHSS შემთხვევებს, რომლებიც საჭიროებენ ჰოსპიტალიზაციას.
რა კეთდება, თუ სპერმის რაოდენობა ძალიან დაბალია ან სპერმის ანალიზში სპერმატოზოიდი არ არის?
თუ სპერმის რაოდენობა დაბალია, რეკომენდირებულია უშუალოდ ინ ვიტრო განაყოფიერების მკურნალობა, ვინაიდან მედიკამენტური მკურნალობა შეუძლებელია, გარდა პაციენტების ძალიან შეზღუდული ჯგუფებისა. იმ შემთხვევებში, როდესაც სპერმაში არ არის სპერმა, გარდა ინ ვიტრო განაყოფიერებისა, საჭიროა სათესლე ჯირკვლიდან სპერმის ქირურგიული ძიება (TESE/PESA/TESA). ვინაიდან პაციენტების ამ ჯგუფში სტრუქტურული/რიცხობრივი ქრომოსომული პრობლემები 5-10% სიხშირით ჩანს, IVF მკურნალობის დაწყებამდე ვგეგმავთ მამაკაცებზე ქრომოსომის ანალიზის ჩატარებას.
რა არის მიკროინექცია (ICSI) და ინ ვიტრო განაყოფიერება (IVF)?
ორივე განაყოფიერების ერთ-ერთი მეთოდია, რომელიც გამოიყენება IVF მკურნალობის დროს.
მიკროინექცია არის მეთოდი, რომლის დროსაც განაყოფიერება მიიღწევა კვერცხუჯრედში ერთი სპერმის შეყვანის შემდეგ. ჩვენს კლინიკაში მიკროინექციის მეთოდს ვიყენებთ ყველა შემთხვევაში და დაორსულების შეუძლებლობის ყველა მიზეზში, განაყოფიერების მაღალი მაჩვენებლების გამო.
ინ ვიტრო განაყოფიერების მეთოდით კვერცხუჯრედის ირგვლივ გამოიყოფა გარკვეული რაოდენობის სპერმატოზოიდები და ერთ-ერთი სპერმატოზოიდი თავისთავად ხვდება კვერცხუჯრედში.