უშვილობაზე მკურნალობა

უნაყოფობის მკურნალობისთვის არსებობს 3 განსხვავებული მეთოდი. უპირველეს ყოვლისა, წყვილების მნიშვნელოვანი ნაწილის გამომწვევი მიზეზი, რომლებიც უნაყოფობას ითხოვენ, არის ოვულაციის დარღვევები. ამასთან, არა მხოლოდ ოვულაციის დარღვევის მქონე წყვილებში, არამედ მრავალ პაციენტში, მკურნალობის დაწყებისას მიმართავენ მედიკამენტურ თერაპიას კვერცხუჯრედის განვითარების ხარისხის ასამაღლებლად.

კვერცხუჯრედის განვითარების პროტოკოლი განსხვავდება დაგეგმილი მკურნალობის შესაბამისად. საერთოდ, პაციენტებს ჯერ პერორალური მედიკამენტებით მკურნალობენ. წამლები, რომლებიც “კლომენის” ან “ფემარას” სახელით არის ცნობილი, მიიღება პერორალურად მენსტრუაციის მესამე დღის შემდეგ და გამოიყენება ხუთი დღის განმავლობაში. ამ წამლების დანიშნულებაა ერთი დომინანტი (მომწიფებული) კვერცხუჯრედის მიღება. ულტრაბგერითი დაკვირვების შემდეგ კვერცხუჯრედი საკმარის ზომის იქნება წყვილს მიეწოდება მოსამწიფებელი ნემსი და გაკეტებული იქნას წყვილის სქესობრივი კავშირის დროის დაგეგმვა.

იმ შემთხვევებში, როდესაც პერორალური და დაბალი ღირებულების წამლები არ გამოდგება შედეგიანი, მკურნალობა იწყება იმ ინსულინის მსგავსი ინექციებით გამოყენებული მედიკამენტებით, რომლებიც არ იწვევს ტკივილს ჭიპის გარშემო. ეს კვერცხის გამაძლიერებელი წამლები ხშირად იწყება მენსტრუაციის მეორე დღეს და ინიშნება დაახლოებით 9 – 10 დღის განმავლობაში, სასურველი პროტოკოლის შესაბამისად. USG– ს მოჰყვება კვერცხუჯრედის განვითარება, კვერცხუჯრედის ზომა 18 მმ – ია უნდა მიეწოდოს ნემსი ნემსის წყვილს და გაკეთებული იქნას ქესობრივი კავშირის დროის დაგეგმვა.

ეს უბრალოდ შეიძლება განისაზღვროს, როგორც სპერმის ან სპერმის უჯრედების გამოყოფის შემდეგ საშვილოსნოში სპერმის ინექციის პროცესი. მას აქვს წარმატების მაჩვენებელი დაახლოებით 15-18%.

ისევე, როგორც ოვულაციის მკურნალობა, პირველად გამოიყენება კვერცხუჯრედების განვითარება. მას შემდეგ, რაც კვერცხუჯრედის განვითარება საკმარის ზომას მიაღწევს, მზადდება ბზარის ნემსი და ხდება გადანერგვის პროცესის დამუშავება ნემსიდან 32-40 საათის შემდეგ.

რომელ პაციენტებში ხდება ილსემინაცია (IUI)?

• მამაკაცებში დაბალი სპერმის რაოდენობით ან მოძრაობის მაჩვენებლით,
• აუხსნელი უნაყოფობის, ანუ უშვილობის შემთხვევაში
• მათ, ვისაც საშვილოსნოს ყელის ლორწოს პრობლემები აქვთ,
• მომავალ დედებში საშვილოსნოს ყელის ანატომიური პრობლემები აქვთ
• სპერმის საწინააღმდეგო ანტისხეულების არსებობისას (იმუნოლოგიური უნაყოფობა)
• ორსულ დედის არარსებობის ან არასაკმარისი ოვულაციის დროს,
• ეს სასურველი მეთოდია სექსუალური დისფუნქციების დროს.

ინ ვიტრო განაყოფიერება არის მკურნალობის ფორმა იმ ქალებისთვის, რომელთაც არ შეუძლიათ დაორსულება ჩვეულებრივი მეთოდებით. იგი ემყარება ემბრიონების საშვილოსნოში გადატანის პრინციპს, რომლებიც წარმოიქმნება მამრობითი (სპერმის) და ქალის (კვერცხუჯრედის) შთამომავლობის უჯრედების კომბინაციის შედეგად ლაბორატორიულ პირობებში. ლაბორატორიულ პირობებში ჩატარებული განაყოფიერება მიიღწევა ან სპონტანურად (ინ ვიტრო განაყოფიერება) ან ადამიანის ხელით, ერთი სპერმის ერთ კვერცხუჯრედში მიცემით (მიკროინექცია).