Tüp bebekte başarıyı artıran yöntemleri birkaç başlık altında inceleyeceğiz.  

Assisted Hatching (Zar inceltme)

Blastokist Transferi

PGD (Preimplantasyon Genetik Tanı)- PGS (Preimplantasyon Genetik Tarama)

IMSI VE PICSI Nedir ?

Pooling (Havuzlama) Nedir ?

NGS (Yeni Nesil Dizileme)

Tüp bebekte başarıyı artıran bu yöntem ile DNA amplifikasyonu sonrası normal olduğu bilinen ikinci bir DNA le karşılaştırma yapılarak kromozomlar üzerindeki yapısal ve sayısal anomaliler bilgisayarlı bir sistem ile tespiti sağlanabilmektedir. Çeşitli işlemlerden geçirilen DNA parçalarının dizileri her bir embriyoya olacak şekilde ayrı ayrı okunarak özel bir algoritma ile değerlendirilir.

NGS yönteminin a-CGH yöntemine göre üstünlükleri şunlardır;

• Direkt analiz yöntemi olmasından dolayı daha yüksek bir hassasiyet ile çalışan bir tekniktir.
• a-CGH ile mozaik embriyo tespit edilme oranı %5 iken NGS ile bu oran %15-30 arasındadır(Blastosiste ulaşan embriyolarda dahi %12 mosaisizm gözlenebilmektedir).
• NGS ile tanımlanan ‘normal’ embriyolarda, diğer PGS yöntemlerine göre, abort (düşük) oranı daha azdır.
• a-CGH yöntemine göre daha yüksek implantasyon (klinik gebelik) oranları elde edilmektedir.

PGS daha çok,
• Tekrarlayan IVF denemeleri ( > 3)
• İleri kadın yaşı ( > 37 yaş) 
• Şiddetli erkek faktörü 
• Tekrarlayan gebelik kayıpları ( > 3) olan hastalar da uygulanmaktadır.

Sonuç olarak sözü edilen genetik tarama yöntemlerinin kullanılması ile seçici (selektif) embriyo transferi sağlanarak, gebelik oranları kayda değer oranlarda artırılmaktadır.